Hoofddoekdag

Vandaag planden we een draaidag in de Aya Sophia. Vergunningen waren in orde, alles ok, maar dat was buiten de directeur van de Aya Sophia gerekend. Op het laatste nippertje eiste hij een donatie van     enkele duizenden eruo's. Voor een low budget als het onze is elke duizend euro extra zwaar om dragen, daarom moest er nog snel een oplossing gevonden worden. Het werd de Kücük Aya Sophia, wat Kleine Aya Sophia betekent.  Dit is een moskee, wat inhoudt dat de schoenen uit moesten en de hoofddoeken op (hoewel niet iedereen zich  aan dat laatste hield). 

Op kousenvoeten in de moskee

Met Marc Peeters, cameraman Rik Zang en script Elly Verduyckt

met regisseur Bart Van den Bempt

 Sara Meerman, make-up

In de namiddag hadden we buitenopnames op het plein vlak voor de Blauwe Moskee. Het zonnetje scheen en er was wel wat volk op straat. Heel veel drukte dus, want de straat was niet afgezet. Moordend voor de concentratie, het  laatste stukje van de laatste scène hebben we wel 25 keer gedaan denk ik.

We hebben hier een çai-man. çai  (tsjai) betekent thee in het Turks. Deze functie hebben ze op elke filmset in Turkije. De man zorgt er niet alleen voor dat er thee is, maar komt ook heel regelmatig  met een plateautje vol kopjes thee en koffie rond.  Het duurde niet lang of voorbijgangers en ook bedelaars  kwamen gezellig meedrinken.

Achter de bomen zie je the Blue Mosque

Communicatie op de set tussen de Turkse en Europese crew is soms grappig. Fabien (franstalig) communiceert met Dimitri (Russisch- Turks) en vraagt aan de laatste om een houten bakje hoger te plaatsen.  Dimitri begrijpt het niet meteen en denkt dat Fabien de hele tijd 'neen' tegen hem zegt . In het Turks is 'neen' : 'hayir'