Mardin

Vrijdagavond zijn we toegekomen in Mardin, gisteren maandag trokken we alweer verder naar Tatvan.

MARDIN

Ik ben een beetje vroeger dan de Belgische crew in Mardin omdat ik geen scènes meer heb en al kan meerijden met de Turkse crew richting Mardin. Als we de hoogte oprijden en een ferme bocht nemen, openbaart zich een prachtig panorama. De crew roept bijna gelijktijdig: Soeria, Soeria!!! Dan begrijp ik het : achter de heuvels strekt zich een wijds en groen landschap uit, 40 kilometer verder ligt de grens met Syrië.

Het is onmogelijk om de schoonheid van dit panorama weer te geven met mijn klein fototoestelletje, maar het geeft een idee en in de film zal het beeld zeker tot zijn recht komen.

Mardin ligt op 800 meter hoogte, het is een prachtig oud en authentiek stadje. Je voelt aan alles dat Istanbul ver weg is. Hier zijn we duidelijk dichter bij  Damascus, bij de Arabische wereld. De mensen zijn erg vriendelijk en zeggen honderd keer 'welcome in my country', of liever nog 'welcome in Kurdistan'. Het hotel is dik in orde, het restaurantje waar we eten serveert lekkere kost en filmen in de straatjes en steegjes is een zalige ervaring. De figuranten zijn supergoed gecast, de locatie heel inspirerend. Ik heb constant het gevoel dat ik meespeel in Babel, in Genova of in 'Auf der anderen Seite'  (hoewel ik dat niet zo'n hele goeie film vind)

De plaatselijke bazaar

Mardin is het Mecca van de zeepwinkeltjes

Zonder lastdieren kan je hier weinig: steile nauwe straten, veel trappen.

Nog nooit zoveel ezelgebalk gehoord: je hoort ezels, paarden en de mengeling : muilezels.

 In de zomer lopen de temperaturen hoog op. De huizen hebben alle een dakterras. Daar wordt dan 's avonds thee gedronken en als het erg warm is, verhuizen de gezinnen met hun beddengoed naar het dak waar het koeler slapen is dan binnen in huis.

 Een tapijtje en wat kussens erin en je hebt een gezellige theetent

We hebben ook in een karavanserai gefilmd. Dit was oorspronkelijk een ommuurde overnachtingsplaats waar handelsreizigers met hun kamelen konden overnachten, je vindt ze overal in Anatolië. Hier in Mardin is de karavanserai omgetoverd in  een duur hotel.

Tatvan

De reis gisteren van Mardin naar Tatvan heeft 6 uur geduurd en dat voor een afstand van 300 kilometer. De winter  was koud in deze regio, met dikke pakken sneeuw die de wegen erg heeft beschadigd. Sneeuw ligt er nog altijd. Hier blijven we een dikke week, dan trekken we naar onze laatste bestemming : de stad waar een half jaar geleden een zware aardbeving heeft plaatsgehad: Van

Eerste beeld van Tatvan, zicht vanuit mijn hotelkamer